ကစားသမားများသည် သုံးယောက်အုပ်စုဖွဲ့သည်- 

တစ်ကောင်က ဝက်ငယ်လေးရဲ့ အခန်းကဏ္ဍပါ။ 

ကျန်နှစ်ယောက်က အိမ်ရဲ့ အခန်းကဏ္ဍကို တာဝန်ယူပါတယ်။ 

အိမ်ပုံစံကစားသူများသည် ဝက်ကလေး၏ခေါင်းပေါ်၌ ခေါင်မိုးတစ်ခုပေးရန် လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းကြသည်။ 

ကစားသမားတစ်ဦးသည် ဂိမ်းအစတွင် "ဝံပုလွေ" ဖြစ်လိမ့်မည်။ 

ဝံပုလွေသည် "အိမ်၊ ဝက်၊ မုန်တိုင်း" ဟူသော စကားလုံး ၃ လုံးကို ကွင်းဆက်ဖြင့် ပြောပါသည်။ 

"အိမ်" တွင်ရပ်သောအခါ "အိမ်" ကစားသူများသည်ဝက်ငယ်အတွက်အိမ်ဆောက်ရန်အဖော်အသစ်ကိုရှာဖွေရန်ပြေးကြသည်။ 

"ဝက်" တွင်ရပ်သွားသောအခါ "ဝက်ငယ်" ကစားသမားများသည် အိမ်အသစ်ရှာရန် ပြေးကြသည်။ 

"မုန်တိုင်း" တွင်ရပ်သွားသောအခါ ကစားသမားများအားလုံးသည် အဖွဲ့သစ်ဖွဲ့ရန် လွတ်လပ်စွာရှာဖွေနိုင်သည်။ 

စကားတစ်ခွန်းရပ်လိုက်သောအခါ ဝံပုလွေသည် ဂိမ်းထဲသို့ ၀င်လာသောကြောင့် သူလည်း သုံးမျိုးထဲမှ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရှာဖွေရပေမည်။ သုံးခုစလုံးကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲပြီးသည်နှင့် သူ၏ သုံးဖွဲ့မြောက်ကို ရှာမတွေ့သော ကစားသမားသည် ဝံပုလွေအသစ် ဖြစ်လာသည်။ 

(၅၊ ၆ ဂိမ်းပြီးနောက်) ဘယ်လိုခံစားရလဲ။ ဘယ်ခံစားချက်တွေကို သတိထားမိလဲ။ ဒီဂိမ်းကနေ လူငယ်တွေ ဘာတွေ တိုးတက်လာနိုင်မယ်လို့ ထင်လဲ။ မိတ်ဖွဲ့မှု၊ အပန်းဖြေမှု၊ ရယ်မောမှု၊ နားထောင်မှု၊ အခြားသူများကို အာရုံစိုက်မှု၊ ... သင့်မျိုးဆက်၏ လူငယ်များသည် ဤအမျိုးအစားဂိမ်းများစွာကို သိသည်ဟု သင်ထင်ပါသလား။ မဟုတ်ရင် ဘာကြောင့် အဲဒီလိုထင်လဲ။ 

#အသင်းအဖွဲ့ #နားသောင်း

• အချိန်၏အရည်အသွေး- လက်တွေ့ဘဝတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏သူငယ်ချင်းများနှင့်ထက် ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် screen time ပိုသုံးပါက တစ်ခါတစ်ရံတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည်- ရယ်မောခြင်း၊ အားကစား၊ သဘာဝ၊ အခြားသူများ၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို အာရုံစိုက်ခြင်း၊ နားထောင်ခြင်း၊ စသဖြင့်ကို.လွဲချော်နိုင်သည့် ဥပမာတစ်ခုဖြစ်ပါသည် 

• ကြီးပြင်းလာသည်- ကျွန်ုပ်တို့သည် သူငယ်ချင်းများနှင့် အားကစားလှုပ်ရှားမှုများတွင် ပါဝင်လာသောအခါတွင် (ဒေါသ၊ ကြောက်ရွံ့မှု၊ စိတ်ပျက်မှု၊ ပျော်ရွှင်မှု၊ ကြည်နူးမှု..ကျွန်ုပ်တို့၏ခံစားချက်များတိုးတက်ပြောင်းလဲလာသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ခံနိုင်ရည်ရှိမှု၊ ကျရှုံးမှုမှ ပြန်လည်ထမြောက်နိုင်မှု၊ သို့မဟုတ် သေးငယ်သောအောင်ပွဲပြီးနောက် ကျွန်ုပ်တို့၏ မိမိကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းကို ဖွံ့ဖြိုးစေသည်။ 

တကယ့်ကမ္ဘာအစစ်ကို မေ့ပစ်လိုက်ခြင်း- ဒစ်ဂျစ်တယ်ဘဝတွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အခြားသူများကို ဖွင့်ဟပေးသည့် အာရုံများကို ပိတ်ပစ်တတ်သည်- ကျွန်ုပ်တို့၏ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာများကို မကြားရတော့ဘဲ၊ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် နေရာလွတ်အားလုံးကို ချန်ထားခဲ့ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ 

အကြံဉာဏ်ကောင်း- မျှတအောင် ချိန်ညှိပါ။ ဒီဂျစ်တယ်မျက်နှာပြင်၌အချိန် ကုန်ချိန်15 မိနစ် = သူငယ်ချင်းများနှင့် အပြင်ထွက်ချိန် 30 မိနစ်